Legenda

Ferrari Testarossa

Spomenete li nekome Ferrari i upitate na što ga asocira vjerojatni odgovor glasi: Testarossa. Jedan od najznamenitijih Ferrarija krasile su impozantne dimenzije – gotovo dva metra širok stražnji kraj ostavljao je bez daha sretnike koji bi ga vidjeli.

1984. na salonu automobila u Parizu jedan od izložaka plijenio je posebnu pažnju – crveni Ferrari Testarossa. U moru noviteta nakrcanih raznim aerodinamičnim dodacima, jedan je novinar opisao Testarossu: “Novom Ferrariju nije potrebno nikakvo aerodinamično krilo jer je on sam po sebi krilo”. Pininfarina je ponovno nadmašio samog sebe. Jedinstveni rešetkasti usisnici zraka za učinkovito hlađenje moćnog motora na bokovima automobila otkrivali su potencijal nove zvijeri iz Maranella. Spiritualni nasljednik legendarne Testarosse iz 1956. godine imao je centralno smješten 12 cilindrični bokser motor s četri ventila po cilindru i četri bregaste osovine u glavi najveće snage od 390 konja pri 6300 okretaja u minuti. U spomen na gore navedeni model glava motora bila je u crvenoj boji (Testarossa = crvena glava).

0.951324001013875093_ferrari_testarossa_1_640

Testarossa je postizala zavidne performanse. Za ubrzanje do 100 km/h trebalo je svega 5.3 sekunde, a kazaljka brzinomjera zaustavljala se na maksimalnih 299 km/h. Zbog bokser konstrukcije 12 cilindrični motor svirao je fantastičnu ariju, toliko posebnu za automobile iz Maranella. No ono po čemu je Testarossa bila zaista posebna su dimenzije. Gotovo dva metra širok stražnji kraj izgledao je poput nosača aviona, a ako biste imali tu sreću da vas na autocesti prestigne Testarossa sa čudenjem bi gledali bočnu stranu svog automobila i tražili ogrebotine. Teško je predočiti ovakvu siluetu automobila čija je širina bila gotovo dvostruka u odnosu na visinu, no sretnici koji su imali priliku vidjeti ovaj fantastičan automobil znaju o čemu govorimo. Svjetla na Testarossi bila su klasičnog koncepta na izvlačenje, a ona stražnja skrivala su se iza rešetkastog pokrova čime je automobil vizualno izgledao još širi.

0.952820001013875093_ferrari_testarossa-2_640

Uz fantastičan izgled, vrhunski bokser motor i zadivljujuće performanse Testarossa je ipak imala jedu manu. Prema riječima bivšeg vozača utrka Giancarla Baghettija, pri brzinama iznad 250 km/h prednji kraj Testarosse postao bi prelagan. U drugoj polovici 1991. godine u Los Angelesu je predstavljen nasljednik Testarosse pod nazivom 512 TR. Ovaj je model imao 38 konja više (0-100 km/h = 4.8 s), težio je 40 kilograma manje, motor je bio za 30 milimetara niže postavljen, a i gume su sada bile za col veće. Za razliku od Testarosse, model 512 TR je izgledao puno ljepše zahvaljujući novom dizajnu prednjeg i stražnjeg kraja automobila. Treća evolucija, model 512M, pojavila se 1994. godine pa iako je bila najmodernija mišljenja smo kako se ne može mjeriti s markantnim izgledom modela 512 TR ponajviše zbog prednjih i stražnjih svjetala koja su sada bila konstruirana u poklopac motora, odnosno istaknuta na stražnjoj rešetkastoj masci automobila. Testarossa je bez sumnje jedna od legendi tvrtke iz Maranella.